W ostatnich dniach wiele się mówi o słabych zarobkach ratowników, marnych warunkach socjalnych lub w ogóle o braku poszanowania dla naszego zawodu. Przecież praca na kąpieliskach nad morzem, nad jeziorami lub na obozie czy kolonii – to praca dla pasjonatów, którzy chcą spędzać wakacje w miłym towarzystwie, często korzystających w urlopów lub wakacji. To prawda, jesteśmy pasjonatami, jesteśmy zakręceni na punkcie niesienia pomocy - takie są nasze wartości. Czy to źle? No przecież, że nie. Tylko warto pamiętać, że nasza pasja, nasze pozytywne zakręcenie nie może przesłaniać realiów dnia codziennego. Jeżeli tą pasję uda się połączyć z pracą zawodową dostarczającą godziwych środków do życia - to wspaniale. Życzyć tego należy każdemu – nie tylko ratownikom.

Istnieją natomiast przedsiębiorstwa - i mamy nadzieję, że nie ma wśród nich jednostek WOPR – które wykorzystują nasze pasje, poczucie obowiązku oraz opieki i „zatrudniają” ratowników na … kocią łapę. Nie chodzi tu o umowy tzw. śmieciowe, gdyż część ratowników woli być zatrudnianymi na zasadach kodeksu cywilnego ale w ogóle o JAKIEKOLWIEK podpisanie umowy z ratownikiem czy to na zasadach prawa pracy, prawa cywilnego czy też umowy wolontariackiej.

Ratownicy, Członkowie WOPR.

Poniższa sytuacja w jakiej znaleźli się koledzy z Małopolski daje do myślenia jak daleko pracodawcy mogą się posunąć aby "zdobyć przetarg", a potem go utrzymać. Do jakiej granicy musi dojść aby ratownicy powiedzieli "NIE" i zaczęli zwracać uwagę na to kto ma być ich pracodawcą. Może warto o tym porozmawiać na szerszym forum, a nie tylko "u siebie".

Czy tak ma wyglądać "profesjonalizm" jakim szczyci się DRiOL w odniesieniu do "amatorszczyzny" WOPR ?

Poddajemy pod rozwagę w czasie czytania artykułu Gazeta Krakowska