Sinice są jednak groźne dla człowieka, a kontakt z nimi może zakończyć się w skrajnych przypadkach śmiercią. Wszystkiemu winne są wydzielane (produkowane) przez sinice toksyny, trujące dla organizmu człowieka w sytuacji bezpośredniego kontaktu w wodzie ze skórą, czy kontaktem z błoną śluzową np. przy zakrztuszeniu się w trakcie kąpieli.

Działają one na układy i organy człowieka w różnoraki sposób: podrażnienie skóry, żołądka, jelit i spojówek (endoioksyna), porażenie mięśni gładkich aż do uduszenia wskutek zatrzymania ich pracy (saksitoksyna –neurotoksyna), uszkodzenia wątroby, a nawet krwotok wewnętrzny (mikrocystyna – hepatotoksyna) czy nerek (cylindrospermopsyna).

W zależności od sposobu kontaktu z toksynami sinic oraz ich rodzaju, mogą wystąpić następujące objawy:

• zmiany skórne po kąpieli jak rumień, wysypka skórna, pokrzywka, świąd skóry, zapalenie spojówek;

• gorączka, dreszcze i bóle mięśniowe, bóle brzucha, wymioty, nudności, biegunka

• duszności, bóle w klatce piersiowej,

Każdorazowe wystąpienie powyższych zmian, szczególnie w połączeniu z podejrzeniem występowania sinic wymaga natychmiastowej konsultacji medycznej.

W Polsce nie oznacza się stężenia toksyn sinicowych w wodzie  kąpielisk, dlatego warto pamiętać o zapobieganiu i przestrzeganiu podstawowych zasad:

• nie kąpać się, a nawet nie wchodzić do wód mętnych, o zmienionej barwie lub zapachu, zwłaszcza gdy towarzyszy temu pienienie się wody;

• po ewentualnym kontakcie z taką woda umyć i spłukać dokładnie skórę, a strój kąpielowy wyprać.

A więc ratownicy – przyglądajcie się wodzie.